Άρθρο 15 του Ν. 1483/84 : “1. Απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα ενός έτους, η οποία άλλαξε με τον Ν.3896/2010 με 15 μήνες μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία.
Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης της εργασίας της εγκύου, που οφείλεται στην εγκυμοσύνη (πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι ούτε λόγος μη πρόσληψης ) ”
Επίσης:
“H κυοφορούσα και η επίτοκη εργαζόμενη γυναίκα δικαιούται:
α) Άδεια μητρότητας 56 ημερολογιακών ημερών προ του (βάσει ιατρικής πιστοποιήσεως) πιθανολογούμενου τοκετού και 63 ημερών μετά τον τοκετό, δηλαδή συνολικά άδεια 17 εβδομάδων (άρθρο 7 της ε.γ.σ.σ.ε. της 23.5.2000, που κυρώθηκε με το άρθρο 11 του N. 2874/2000).
Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγματοποιηθεί σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθεί, το υπόλοιπο της άδειας θα χορηγείται υποχρεωτικά μετά τον τοκετό, ώστε να εξασφαλίζεται χρόνος συνολικής άδειας δέκα επτά εβδομάδων (εγκ. I.K.A. 15/31.1.2001 και έγγρ. OAEΔ B104770/13.2.2001).
β) Άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιών. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της από 15/4/2002 ε.γ.σ.σ. εργασίας, που κυρώθηκε με το άρθρο 7 του N. 3144/2003, οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται, για χρονικό διάστημα τριάντα (30) μηνών από τον τοκετό, είτε να προσέρχονται αργότερα στην εργασία τους είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά μία ώρα κάθε ημέρα.
Εναλλακτικά, εφόσον το ζητεί η μητέρα και συμφωνεί ο εργοδότης, το ημερήσιο ωράριο μπορεί να ορίζεται μειωμένο κατά δύο ώρες ημερησίως για τους πρώτους δώδεκα (12) μήνες και κατά μία ώρα για έξι (6) επιπλέον μήνες.
Tην άδεια απουσίας για λόγους φροντίδας του τέκνου δικαιούται και ο πατέρας, εφόσον δεν κάνει χρήση αυτής η εργαζόμενη μητέρα, αφού προσκομίσει στον εργοδότη του σχετική βεβαίωση του εργοδότη της μητέρας του τέκνου.
Tο δικαίωμα καθυστερημένης προσέλευσης ή πρόωρης αποχώρησης της μητέρας ή του πατέρα για τη φροντίδα του τέκνου έχουν και οι θετοί γονείς από το χρόνο της υιοθεσίας τέκνου που δεν έχει υπερβεί το 6ο έτος της ηλικίας του με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις.
Tην άδεια φροντίδας τέκνου δικαιούνται και οι άγαμοι γονείς.
H άδεια φροντίδας του τέκνου θεωρείται και αμείβεται ως χρόνος εργασίας και δεν επιτρέπεται να προκαλεί δυσμενέστερες συνθήκες στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις.”
και
“H κυοφορούσα εργαζόμενη γυναίκα δικαιούται να λάβει τόσο την κανονική ετήσια άδεια A.N. 539/45, όσο και την άδεια μητρότητας.”